Dat whisky een mooie begeleider is van heerlijke hapjes of zelfs complete maaltijden, weet de gemiddelde Maltwhiskyliefhebber natuurlijk al lang. Hans Offringa schreef daar een prachtig boek over: “De Smaak van Whisky”. Op mijn eeuwigdurende zoektocht naar het ultieme hapje bij een glas Malt whisky kwam ik bij toeval tot een fantastische combinatie: Jan Konijn, vertelde mij van prachtige hammen uit de Geulhemergrot nabij Berg en Terblijt, in combinatie met een smeersel van zijn delicate hazelnootsupreme. Het water liep me in de mond (just to keep from drowning) bij de gedachte aan deze snack in combinatie met een glas the Balvenie Signature. Ik wist het meteen! Het ene vult het andere aan en dat is wat ik zo leuk vind om te vinden.
Maar ja . . . hammen met een totale rijpingstijd van 9 maanden in een aparte afgesloten ruimte van de Geulhemergrot met die specifieke smaak van de in de vochtige grot aanwezige schimmels zijn voorbehouden aan de firma Jan Konijn uit Oud-Soetermeer. Dat is natuurlijk de oude naam voor Zoetermeer, maar als je een eigen familiewapen hebt dien je de oude naam van de plaats te gebruiken! Deze hammen kunnen voor wat betreft de Randstad, alleen bij Jan Konijn worden aangeschaft of bij slagers die niet echt in de buurt van Amstelveen liggen. Jan brengt ze, samen met zijn 2 soorten Geulhemer Grottenkaas, langs in de opvallende bakfiets en Amstelveen is met 51,7 kilometer te ver! Dus dan wordt het, helaas, uitwijken naar een Prosciutto di Parma, dat tenslotte ook van uit Holland afkomstige varkens wordt gemaakt (dichterbij komt de kwaliteit niet!). Omdat Jan emmers hazelnootsupreme van 1 kilo (helaas niet kleiner) in het assortiment heeft en grootgrutter Albert H. geen pure pasta van hazelnoten in zijn winkels aanbiedt, dien ik dat zelf te fabriceren. Ook geen probleem! Eerst even een andere CD van Joe Cocker opzetten. (just like a woman) Dat maken van pasta’s heb ik allemaal op vakschool St. Hubertus geleerd. En ja hoor, na wat gehak, (St. James Infirmary) geknoei in een koekenpan op een hoog vuur en gepureer in de vijzel had ik de voor mij ultieme pasta. (One night of sin). Wel even afkoelen!
Daarna voorzichtig de plakjes Prosciutto di Parma dakpansgewijs neerleggen en een dun zalfje van die vurrukkullukke (FOUT! weet ik, maar het lijkt daardoor wel veel lekkurdur) pasta aanbrengen. (you know it’s gonna hurt) en oprollen maar. Folie eromheen en in de koelkast om op te stijven. (don’t let me be misunderstood) Niet veel later die maand presenteerde ik in Woerden voor een man/vrouw of twaalf een nosing & tasting met een stuk of tien Malt whisky’s (spuugbakjes meenemen!) met natuurlijk een bijbehorende uitleg en nog meer heerlijke hapjes, zoals Maple en Walnut Fudge, Kamerikse bloedworst (in plaats van Haggis), (you are so beautiful) Shropshire blue cheese, Fromage Délice de Bourgogne, Bawykov zalm, ossenworst, vegetarische quiche, gestoofde peer en pure chocolade.
Voor mij gaat het in ieder geval een feestje worden. (I will live for you)
Slainthe Mhath!
PS: de tussen haakjes geplaatste cursieve teksten zijn nummers van Joe Cocker die ik in mijn keuken en tijdens de voorbereiding ven een en ander, luidkeels stond mee te blèren (That’s your business now) om vast in de stemming te komen voor zijn Hard Knocks concerttour op 13 oktober 2010 in de HMH.
Tot zover . .
Chris Koot