Onderstaand bericht kwam ik tegen in de online versie van Decanter, geschreven door Jane Anson in Bordeaux, waarmee de Franse wet de Franse wijnschrijvers de mond dreigt te gaan snoeren. Ik heb geprobeerd het zo goed mogelijk te vertalen en wil het u niet onthouden! Voor het origineel klikt u op deze link.
De gezondheidslobby in Frankrijk (ook wel bekend als de anti-alcohol-Taliban) wil met behulp van “le Loi Évin”, de wet van Claude Évin, (formeel is dit een wet met nummer 91-32 van 10 januari 1991, met betrekking tot de controle op het adverteren voor tabak en alcohol) om zodoende strengere eisen te stellen aan wat bloggers en gebruikers van sociale media over wijn online mogen schrijven.
Een rapport over de problematiek van verslaving in Frankrijk, dat de titel ‘Les dommages liés aux addictions et les strategies validées pour reduire ces dommages’ (Schade mbt verslaving en goedgekeurde strategieën tot vermindering van die schade) draagt en dat is opgesteld als onderdeel van de vorming van het regeringsbeleid voor de periode 2013-2017.
Eén van de vele suggesties die is gedaan, is dat reclame, en dus ook de promotie van wijn, via het internet en via Social Media, formeel verboden zal moeten worden!
Specifieke sites, zoals die van wijnproducenten, (online) wijnhandelaren of sites voor wijntoerisme, zouden wel vrijgesteld mogen blijven, maar de sites van wijnbloggers, zoals de mijne, zouden niet meer mogen worden toegelaten, net als elke specifieke reclame of promotie van wijn en andere soorten alcohol!
‘We moeten terug naar de belangrijkste onderdelen van de wet Evin’ schrijft professor Michel Reynaud,
(Chef du département de psychiatrie et d’addictologie, Hôpital Universitaire Paul Brousse à Villejuif), de auteur van bovengenoemd rapport. Hij wijst erop dat sinds een wijziging van de wet in 2009, het aan een aantal websites is toegestaan soepeler om te gaan met de strenge anti-alcoholregels .
‘Wij moeten er formeel voor zorgen dat er geen alcoholreclame gericht kan worden op jongeren of, in potentie, door jongeren gezien kan worden, met inbegrip van het internet (behalve websites van producers enz. . .) en sociale netwerken.’
Reynaud beweert dat jongeren in de leeftijd tussen 12 en 17 jaar met internettoegang drie keer meer gevoelig zijn om alcohol tot zich te gaan nemen dan jongeren die geen toegang tot internet hebben, via bijvoorbeeld smart-phones en sociale netwerken.
Al zoekende vond ik een campagne met de naam Ne Touche pas à ma Vigneron, waarin wordt opgeroepen om steun tegen deze stap. Onderstaand de petitie, vol van het zeer leesbaar, typisch Frans chauvinisme, welke wordt verzonden aan: Stephane Le Foll, minister van landbouw, Jean-Marc Ayrault, Premier, Danièle Jourdain-Menninger, Voorzitter van de Interministeriële Missie voor de strijd tegen drugs en drugsverslavingen en aan Marisol Touraine, minister van volksgezondheid.
Je voudrais vous parler de mon pays. L’un des plus beaux du monde.
Un pays aux paysages variés, au climat agréable. Un pays où il fait bon vivre. Un pays qui allie à la fois la majesté de ses montagnes aux sommets enneigés, et la splendeur de ses côtes maritimes. Un pays magnifique par la variété de ses paysages, autant que par la splendeur de ses cités.
Un pays riche de son Histoire, où l’homme est venu s’installer il y a 40 000 ans, puis a conquis le monde. Un pays qui a donné naissance à de grands hommes : François 1er, Louis XIV, Napoléon, de Gaulle… A de grands scientifiques : Descartes, Pascal, Pasteur, Curie… A de grands écrivains : Montaigne, Molière, Rousseau, Hugo, Zola, Proust, Sartre… A de grands artistes : Delacroix, Monet, Renoir, Chagall…
Un pays riche de sa culture admirée dans le monde entier.
Un pays riche également des hommes et des femmes qui y vivent, qui y travaillent et qui forment la Nation française. Un pays riche de ses coutumes, de ses traditions et de son art de vivre.
Ce pays magnifique, qui fait rêver le monde entier, c’est la France.
Cette France que les Allemands, les Hollandais et les Belges citent dans une expression très évocatrice : Leven als God in Frankrijk (comme Dieu en France), assimilant notre pays au Paradis sur terre. Ce pays de cocagne est la première destination touristique au monde.
Le monde entier nous envie nos paysages, notre climat, nos richesses historiques et artistiques, notre culture, nos traditions, notre art de vivre.
L’un des symboles de cette histoire, cette culture et cet art de vivre est notre gastronomie et en son sein, la vigne et le vin. Domaine où nous sommes leader et référent mondial.
Dans l’esprit du monde entier, FRANCE = ART DE VIVRE = VIN.
|
Deze petitie vraagt de overheid om een onderscheid te maken tussen wijn en andere alcoholhoudende dranken en om ‘in gedachten te houden dat wijn een zeer belangrijke bron van directe en indirecte arbeidsplaatsen is en bovendien de tweede grootste inkomstenbron van de overheid op accijns en op de export.’
Mocht u, gewaardeerde lezer, deze petitie net als ik ook willen ondertekenen, klik op de link. Ik ga er van uit dat u uitstekend Frans leest en of spreekt dus is dat geen probleem. Stel je voor dat Brussel deze wet voor heel Europa gaat uitvaardigen. Ik, als wijnblogger, en u als lezer van mijn artikeltjes, moeten daar natuurlijk niet aan denken.
Tot zover,
Chris Koot