In het Grieks schrijft men Τάνταλος en in het Latijn is het Tantalus (een naam die veel vaker gebruikt wordt).
Het bruine gedeelte is het gebied in de 6e eeuw voor Christus en de rode lijn geeft de grens aan van de Romeinse provincie.
Één van de zeer rijke Lydische koningen (Lydië was een koninkrijk, gesitueerd in wat we nu Klein -Azië zouden noemen. Sardis was de hoofdstad en de vroegste geschiedenis is legendarisch edoch duister) was Tantalos (ca. 1.341 voor Christus). Meestal wordt hem een goddelijke afkomst toegeschreven. Zijn vader was òf oppergod Zeus òf de Lydische berggod Tmolos. Als zijn moeder wordt Pluto (de personificatie van de rijkdom) genoemd. Tantalos’ macht en aanzien waren zo groot, dat de goden hem aan hun maaltijden en vergaderingen nodigden. Daardoor overmoedig geworden zondigde hij door de geheimen van de goden aan stervelingen door te vertellen. Daarnaast stal hij nectar en ambrozijn om zijn vrienden daarmee onsterfelijkheid te bezorgen. Uiteindelijk doodde hij ook nog zijn zoon Pelops en serveerde hij het in stukken gesneden lijk als maaltijd aan de goden. Maar omdat de goden niet zo gemakkelijk voor de gek te houden zijn, merkte eenieder direct het verschil. Behalve Demeter, in haar verdriet om haar gekaapte dochter Persephone (de godin van het dodenrijk), lette ze niet goed op wat ze aan het eten was en ze zette haar prachtige, witte tanden in een stuk schouder van Pelops. Toen deze gebeurtenis hem Zeus ore kwam, werd hij woedend op Tantalos en strafte hem zwaar. De onverlaat werd vastgebonden boven of in een rivier. Hij kon niks drinken, het water kwam net niet ‘tot de lippen‘. Als hij, door honger en dorst gekweld, trachtte het water onder hem of de vruchten boven hem te bereiken, weken deze van hem weg.
Zo werd Tantalos, de schavuit, zwaar gestraft voor zijn daden. Waaruit maar weer blijkt dat je in de Mythologie met de goden beter niet kon spotten!
Met Pelops liep het achteraf goed af: Zeus beval zoon Hermes de lichaamsdelen van Pelops te verzamelen. Hij maakte er weer een mooi lijf van; Demeter, vervolgens stond een mooi stukje ivoor af om de door haar zo onoplettend weggehapte schouder op te vullen. Tot slot wekte Rhea (één van de Titanen en ook nog moeder van oppergod Zeus) Pelops weer tot leven. Zoals op de stamboom te zien is, is het maar goed dat Rhea Pelops weer tot leven wekte, want uit zaad zijn weer nieuwe helden van de Griekse Mythologie voortgekomen!
PS: In de Nederlandse taal hebben we het nu over een Tantaloskwelling voor iets dat je heel graag wilt hebben of dichtbij ziet, maar wat toch onbereikbaar blijkt.
Waarmee ik gekomen ben bij het ontstaan van de naam voor deze site: “Regelmatig deed ik in een al heel grijs verleden mee aan quizzen over wijn of whisky en als teamnaam bedacht ik ‘Team Tantalos’ omdat de antwoorden niet altijd makkelijk te vinden waren of, in een tijd zonder internet, gewoon niet bereikbaar bleken”.
